Het kantoor is dood, leve het levende kantoor!

Kantoren horen levendig te zijn willen ze van toegevoegde waarde zijn van organisaties. Slechts 16% van alle kantoordagen is de bezetting op kantoor zodanig dat er een levendige omgeving ontstaat. Concreet betekent dit dat het kantoor maar 40 dagen per jaar echt levendig is. We moeten anders kijken naar de bezetting van kantoren willen deze hun nut voor de organisatie houden.

Waarom maken zoveel organisaties zich zo druk over hoeveel dagen medewerkers op kantoor zijn? Organisaties zijn bang voor verlies van binding met de organisatie, verbinding met de cultuur van de organisatie en samenwerking. Organisaties zien het kantoor als verbinder, aanjager van samenwerking en een belangrijke cultuurdrager.

Een vereiste is dan wel dat er voldoende medewerkers om ook daadwerkelijk verbinding mee aan te gaan. Een te leeg kantoor waar je medewerkers moet zoeken functioneert niet als cultuur katalysator en levert ook geen verbinding op.  De randvoorwaarde voor een verbindend kantoor is dat de bezetting tussen de 50% en de 85%. Onder de 50% is er sprake van een stil kantoor en deze wordt zelfs dood als die onder de kritisch grens van 25% daalt. Boven de 85% wordt het kantoor als druk ervaren. Het gaat er dus om de ‘sweet spot’ te vinden tussen van het maximaliseren van de levendige kantooruren en het minimaliseren van het overbevolkte kantoor.

Veel organisaties worstelen met de vraag is het bezetting van het kantoor te laag of is het kantoor te groot. Het antwoord is waarschijnlijk beide. Organisaties moeten niet sturen op gemiddelde of piekbezetting. Ze moeten sturen op levendige kantoren die hierdoor daadwerkelijk bijdragen aan waarvoor het kantoor bedoeld is een goede plek om samen te werken en samen onderdeel te zijn van de organisatie. Het kantoor is dood, leve het levendige kantoor.

Meer weten over de cijfers van de dode versus levendige kantooromgeving, lees de publicatie van Measuremen & Colliers: Colliers | Op weg naar het levendige kantoor