Brie en Facility Management, een Ambacht…?

Ambacht

Vorige week was best even bijzonder. Ik ging langs bij een timmerman, die nog met handgereedschap een half verborgen pen en gat-verbinding kan maken, en de elektricien (vrouw van 29) die van baan wisselde omdat ze geen perspectief en goed gevoel had bij haar juridische werk. Ook was ik bij een horlogemaker. Hij had 3 zaken, personeel en was niet gelukkig. Hij heeft twee zaken van de hand gedaan en staat nu alleen in zijn winkel. Een mooie zaak met daarin de werkplaats met 100’en bakjes met 1000’en onderdelen, en een indrukwekkend aantal machines en instrumenten.

Ik was daar om een oud horloge te laten repareren. Ik had het ( na het invullen van een indrukwekkend formulier) op kunnen sturen naar de merkfabriek in Zwitserland, waarna ik binnen 14 dagen een raming van de kosten zou krijgen (€€€). De horlogemaker kende het klokje goed en ging aan het werk. Na 35 minuten stond ik weer buiten met een gerepareerd horloge dat ook nog getest was op waterdichtheid, voor € 27,50. O ja, inclusief het nieuwe batterijtje. Of zijn verdienmodel klopt heb ik hem niet gevraagd, maar de kans is groot dat ik bij een volgende reparatie weer even bij hem binnenloop. Toch slim van hem. Een ambachtsman met kwaliteit.

Brie

Zo ook met ‘Brie’. Er is geen Franse kaas waar de Hollander zoveel van gegeten heeft als brie. Niet dagelijks waarschijnlijk, maar in menig koelkast ligt wekelijks een flauwe witte supermarkt brie.

Harde brie, zachte brie, geitenbrie, en dan ook nog in verschillende vormen. In ieder geval maakt de producent hem zo flauw mogelijk, want dan lusten meer mensen het en blijft het betaalbaar. De ene brie blijkt de andere niet. Zeker die ‘zachte’ niet…

De verslaggevers van de Keuringsdienst namen de telefoon ter hand, en zochten fabrikanten en verkopers op en duiken zo in de wondere wereld van ons voedsel.

Afgelopen maandag waren Marijn en Teun bij OP1 en helder was dat hun aandacht door de consument zeer gewaardeerd wordt. Hoe het met de fabrikanten zit is soms een ander verhaal.

Voor de aflevering klik hier: ‘Brie’

Facility Management

Weer een mooi verhaal over consumptie, voeding, ambacht, gedrag en prijs. De consumptie die veelal door marketing gedreven wordt, en vaak leidt tot gemak, hogere prijzen en slechte producten. Welzijn is het doel, maar wat is dat eigenlijk?

Balans

Ambachten zijn schaars, en die vaklieden missen we in veel branches. Door maatschappelijke druk stroomt de mbo’er dikwijls door naar het hbo en ontstaat er een vorm van onbalans, Tegelijkertijd zien we meer waardering voor vaklieden en zien ook economen steeds vaker het belang van ambachten.

Hoe zit dat eigenlijk met de Mbo en Hbo opleidingen Facility Management, wat is de behoefte van de markt en wat is de uitstroom uit het onderwijs? En hoe managen we dat? Komt het wel goed met al die meer algemeen en bedrijfskundig opgeleide facilitaire professionals, die vooral zuilgericht organiseren en delegeren. Moeten we net zoals de brie ook de facilitaire vaklieden certificeren, of is dat door de huidige maatschappelijke context niet realistisch. En welke rol wil de belangrijkste stakeholder, de werkgever hierbij spelen?

Ken jij de samenstelling, de herkomst, het etiket van en de bijsluiter bij al jouw facilitaire producten? Welke waarde leveren we nu en wat wil die eindgebruiker eigenlijk, en wat is hij onderweg en thuis gewend? Je zult verbaasd zijn van de verschillen.

Ik gun ieder bedrijf zijn eigen 'product-deskundige’!

Laten we vooral echte waarde en gevoel betrekken bij keuzes in al die unieke dingen die we mogen doen. Vooral met echte producten…!

Oorsprong

Brie is een zachte Franse kaas met een witschimmelkorst die gemaakt wordt van koemelk. Brie komt van oorsprong uit het departement Seine-et-Marne in Île-de-France. De bekendste Brie-kazen zijn de Brie de Meaux en de Brie de Melun. Beide kazen dragen het AOC-keurmerk. Traditionele brie wordt zowel van rauwe als gepasteuriseerde melk gemaakt. De wrongel wordt niet gesneden of geperst. De kunst van het brie-maken is om de lagen wrongel gelijkmatig in de kaasvormen te scheppen en de wei er goed uit te laten lopen. Wanneer de kaas stevig is geworden, wordt deze op (stro)matjes gelegd. Door ze regelmatig te keren en de korst te enten met de schimmel Penicillium camemberti, Penicillium candidum en/of Brevibacterium linens krijgen ze de kenmerkende smaak en vorm.