“Maatschappelijke corruptie”

Een zware inzet. Corruptie! Woordenboeken geven passende woorden die je er ook voor kunt lezen, zoals ‘bedorven’, ‘rottig’, ‘slecht’, ‘verdorven’, ‘fout’, ‘onbetrouwbaar’ en nog een aantal mooie zaken. En dat dan gekoppeld aan ‘maatschappelijk’. Om aan te geven dat zaken niet zo maar een keer aan de orde zijn, maar op maatschappelijke en internationale schaal voorkomen.

Werkomgeving

Zo is er een onderneming te D die bij firma X nieuwe zit-stawerkplekken bestelde (niet 50 of zo, veel meer). Firma X liet die fabriceren in een ver land (lage lonen) en de werkplekken werden via containertransport (schip) en wegvervoer getransporteerd naar het magazijn van firma X waarna na een volgend transport de werkplekken bij het bedrijf te D werden geassembleerd (door een derde partij) tegen een onbegrijpelijk lage inkoopprijs. En dat, terwijl er in ons kleine land bij verschillende ondernemingen (vooral de grotere) veel werkplekken overcompleet zijn (of in magazijn of niet in gebruik vanwege ‘verborgen leegstand’).

Buren en ‘design’

En als we goed om ons heen zouden kijken, dan zien we bij onze ‘buren’ (collega-ondernemingen) in de stad of het land hetzelfde effect. Maar nieuw is natuurlijk beter, en: ik ga toch niet op een gebruikte stoel zitten…

Maar wat is er mis met ‘gebruikt’? Mensen in de privésfeer reizen stad en land af om vooral nostalgisch retro ‘design’ te scoren voor hun woonomgeving. Woon en werkomgeving die in een ‘hybride’ werkvorm in elkaar overlopen of fysiek dezelfde zijn? En, o ja, dat retromeubilair is door de ondernemingen A t/m Z (die daarvoor betaalden) afgevoerd naar externe partijen die… Ja, je snapt het, het commerciële cirkeltje is weer rond. En dan hebben we het over heel veel voorraad (tientallen duizenden stuks).

Gebouwen

En dan de gebouwen in Nederland. De scholen worden niet goed geventileerd en het grootste deel van het vastgoed wordt niet echt beheerd. Ja, wel beheerd, maar vooral administratief tegen zo laag mogelijke kosten zodat in ieder geval de beheerder en eigenaar van een gebouw zijn ‘vinkjes’ kan zetten. En dat terwijl de installaties niet goed functioneren, niet aanstaan en/of slecht worden onderhouden, de energie er aan de andere kant weer uitvliegt en de gebruiker een ‘sick building’ ervaart. Maar ja, de huurder betaalt in 92% van de gebouwen de energierekeningen, dus wat maakt het uit.

Twee ‘overdreven’ verhalen, vast…Maar toch is het zo en er zijn nog meer verhalen aan de orde over vervoer, drank/voeding, schoonmaak/afval en meer. Behoudens die ‘best practices’ natuurlijk die we voorgeschoteld krijgen (!?)

In- en verkoop

Laat helder zijn, ik heb niets tegen commercie, integendeel. Nee, ik heb vooral minder begrip voor slecht opdrachtgeverschap. Zo doen we ook aan circulair inkopen, maar we tenderen wel voor ‘nieuw’. Dan gaat circulair (en de toepassing van het begrip) helaas niet echt op!

Het gaat hier over in- en verkoop waar veel mensen bij veel bedrijven mee bezig zijn, dus iedereen moet zijn prestatie leveren en zijn score laten zien (de ‘vinkjes’).

Dus: ondernemers, bestuurders en topmanagers, stop gewoon eens met inkopen of stel jezelf minimaal eerst wat vragen voordat je echt laat inkopen. Vragen als: moeten we dit kopen? Hebben we het al niet ergens? Moet het echt? Kan ik het lenen of delen? Kan het ook second live of circulair?

En koop vooral ‘eigen kwaliteit’ in op meerdere gebieden (HR, duurzaam, technisch, facilitair, ICT etc.) zodat goed opdrachtgeverschap met kennis en controle weer gemeengoed wordt.

Kans

Pak de kans, en mocht je nog aankoop-/inzetplannen hebben: kijk breed en denk!

Stop de verzuiling binnen processen en het hokjesdenken van mensen. Pak de holistische insteek en neem je maatschappelijke verantwoordelijkheid echt serieus. Anders blijft het een bühne-verhaal.

Gedachten uitwisselen hierover? Neem contact met mij op voor een goede kop koffie!