Facility management in de zorg

Feitelijk beoordeel je een ziekenhuis op hele andere processen dan waar je voor komt.

Jammer genoeg ontkwam ik niet aan een bezoek aan het ziekenhuis.  Je hoopt de ingreep gauw achter de rug te hebben en dat deze operatie goed verloopt. Het is fijn als de chirurg komt vertellen dat de ingreep goed verlopen is, maar dat kon ik op dat moment nog niet beoordelen. Je hoopt dat het probleem gefikst is en dat je voorlopig niet terug hoeft te komen.

Waar je vooraf minder bij stilstaat is over het verblijf in het ziekenhuis. Hoe lang je er verblijft, of je alleen op een kamer ligt of het gezelschap of ongenoegen van kamergenoten hebt en hoe de tijd door te komen. Dan ga je als facility manager al gauw de zichtbare processen beoordelen.

Schoonmaak
Al liggend valt het eerste op of het bed wel lekker ligt. Is de matras stevig genoeg? Kan ik de temperatuur regelen? Het is hier zo warm! En dan is het wachten op bezoek…., die beperkt op drukke tijden langs mag komen.  

De verzorging door de verpleging was heel belangrijk. Dat kan echt het verschil maken. Toch zie ik ze werkzaamheden verrichten, die als een facilitaire taak gezien kan worden. Zoals het bed verschonen en bloemen in het water zetten. Het valt op dat er wel sociale interactie is met de verpleging, maar niet met de (stille) schoonmaker. Terwijl ook de schoonmaker regelmatig langs kwam en ervoor zorgde dat mijn bedkastje weer dichtbij genoeg stond, zodat ik er zelf weer bij kon. Dat was extra service wat ik erbij kreeg, maar wel heel fijn. Iemand die precies begrijpt wat je op dat moment nodig hebt.

Catering
De eerste maaltijd na mijn operatie was vloeibaar, wat ik niemand kan aanraden. Het ziet er ook nog minder aantrekkelijk uit. Waar de catering wel extra saus overheen heeft gedaan, zodat het toch wat beter smaakte. Iedere dag mag je zelf kiezen wat je voorgeschoteld krijgt. En ze proberen altijd het er op de een of andere manier aantrekkelijk uit te laten zien.

Beveiliging
Na een tijdje mocht ik eindelijk uit bed en weer wat rond lopen. Onstabiel en wat onwennig liep ik die avond de gang uit, via de automatische deur, naar de centrale hal om wat frisse lucht op te zoeken. De weg terug verliep wat minder automatisch. Het bleek dat de deur na een bepaalde tijd niet meer open gaat! Een behulpzame beveiliger bracht redding… 

Facilitair manager
Die heb ik niet aan mijn bed gezien! Maar wel diens aanwezigheid ervaren. Met duidelijke route aanwijzingen vooraf, (ruime) parkeerplaatsen ook dichtbij de ingang, de ontvangst en de routebeschrijving in het ziekenhuis. Allemaal randvoorwaarden die door ons, facilitair managers, geregeld worden en soepel moeten verlopen. Zaken die door de patiënt, de bezoeker, de cliënt of gast niet als randvoorwaarden worden gezien, maar als essentiële dienstverlening!