Duurzame inzetbaarheid: De medewerker staat centraal

Opdrachtgevers stellen hoge eisen aan het HR-beleid van hun dienstverleners. Dat is meer dan logisch. Zij verwachten van hun dienstverleners dat zij werken aan duurzame inzetbaarheid, aantrekkelijk werkgeverschap en dat zij tijd en geld investeren in de ontwikkeling van medewerkers. Maar waar blijft het met de ontwikkeling van professioneel opdrachtgeverschap?

De ervaring leert dat veel van deze investeringen van dienstverleners in hun mensen helaas weinig bijdragen aan de verbinding met, en de ontwikkeling van medewerkers. Niet vanwege de goede bedoelingen en beleidsplannen die werkgevers hebben, maar vanwege het feit dat het beoogde effect niet optreedt als de opdrachtgever daarin geen centrale rol inneemt.

Het is helaas geen uitzondering dat het welzijn en de ontwikkeling van facilitair medewerkers in facilitaire contracten en in organisatiebeleid van de opdrachtgevers niet centraal staan. Als dit vrijblijvend en optioneel is en niet wordt geformaliseerd tussen de dienstverlener en de opdrachtgever, komt er in de praktijk niet zoveel van terecht. We zien dit onder meer terug in bijvoorbeeld opkomstruimtes die onder de maat zijn en het feit dat veel schoonmaakmedewerkers in een isolement hun werk moeten uitvoeren (door het tijdstip of de wijze waarop hun werk is ingericht).

In de discussie over aantrekkelijk werkgeverschap wordt de rol die de opdrachtgever hierin zou moeten vervullen vaak nog onderbelicht. Opdrachtgevers zorgen nu vaak puur voor de context, terwijl ze cruciaal zijn bij het creëren van volwaardig werk in onze sector. Met professioneel opdrachtgeverschap kunnen opdrachtgevers een context én beleid creëren op hun locatie, waar de medewerkers die het werk daadwerkelijk doen “centraal” komen te staan.

Wanneer ik met opdrachtgevers in gesprek ben erkennen zij hun verantwoordelijkheid. Vaak hebben zij ook daadwerkelijk programma’s geïnitieerd om het werk voor de werknemer aangenamer te maken. Vaak komen deze programma’s niet van de grond, omdat ze bijvoorbeeld niet expliciet worden opgenomen in de clausules van het nieuwe leverancierscontract of omdat niemand wordt afgerekend op het succes ervan.

Alleen een ambitie of intentie uitspreken is niet genoeg. Zie het als een verplichting die past bij professioneel opdrachtgeverschap. Het is belangrijk dat opdrachtgevers zich dienend opstellen en samen met hun dienstverleners de juiste koers weten uit te zetten. Om een aantrekkelijke werkomgeving te creëren voor iedereen binnen het facilitaire domein.

Professionele opdrachtgevers nemen dit serieus. Zij zijn gefocust op het creëren van een aantrekkelijke werkomgeving. Ze pakken hierin hun verantwoordelijkheid. Zij kennen en aanvaarden de beperkingen van hun sturingshorizon, maar zien kansen om daarbinnen samen te werken met hun dienstverleners.  Zij vertrouwen op hun eigen morele kompas en ze laten zich niet afleiden door initiatieven of regels van anderen. Twijfel en angst kennen ze niet. Zij weten wat nodig is voor duurzame inzetbaarheid en zorgen voor de juiste condities. Bovendien zijn zij in staat om boven hun functie uit te stijgen en vanuit hun rolintegriteit te werken.

Goed leiderschap vraagt om toewijding en sturing op proces- en ketenbewustzijn. Wat mij opvalt bij opdrachtgevers die dit serieus nemen, is dat ze intrinsiek zijn gemotiveerd. Een goede werkomgeving voor iedereen past bij hoe zij professioneel opdrachtgeverschap definiëren.  Zo zie je dat de focus op goed werkgeverschap in de gehele keten echt van binnenuit komt. Zowel bij werkgevers als opdrachtgevers.  

Voor duurzame inzetbaarheid en aantrekkelijk werkgeverschap hebben we opdrachtgevers nodig die de medewerker centraal stellen in de hele facilitaire keten. Daar krijg je blije medewerkers van. Dan komt die klanttevredenheid vanzelf.

Deze column is geschreven door André Salomonson van Next Level FM.